Veshtiresi

Erresira mberriti perseri,
Ishte thjesht  nje rreze drite e perkohshme,
Pasioni kthehet ne vetmi,
Ndertohen disa mure te pasosshem,

Merzitja shpjegon realitetin,
Frika nuk e vecon kurre te vertetin,
Xhelozia ndonjehere kap edhe mbretin,
Viktimen e Vetmis pas vdekjes do ta permendin,

Me shume i motivuar nga armiqt sesa nga shoket,
Kuptova qe per te gabuarit i kam derdhur lotet,
I kryqezuar nga fati sikur te isha i mallkuar,
I dorezuar atij sikur te isha i verbuar.

Ne momentet e veshtira vetem muzika te shoqeron,
Armiqt e gjakos dhe per miq enderron,
S'ka mbarim kundershtaret se numeruari,
S'kan mbarim njerezit se tu larguari.

Te gjithe kane deshira, gjithcka per te jetuar,
Por s'e kam te sigurt dhe sa kam per te mbijetuar,
Te mposhtem kaq lehte, kurre s'me ka lene urrejtja,
Por pas dites se suksesit papritur do mberrij vdekja.