Unlearning the Answer

To philosophize

no robe is required,

no chair,

no heavy words

that have gathered dust for years.

Philosophy

is there—

where a child

with dusty knees

looks up at the sky

and asks:

“Why?”

And the world,

for a moment,

forgets

the answer.

ناآموختنِ پاسخ

برای فلسفیدن
نه ردایی لازم است
نه کرسی‌ای
نه واژه‌هایی سنگین
که سال‌ها خاک خورده‌اند

فلسفه
آنجاست
که کودکی
با زانوان خاکی
به آسمان نگاه می‌کند
:و می‌پرسد
"چرا؟"

و جهان
برای لحظه‌ای
پاسخ را
.فراموش می‌کند