In Praise of the Soul’s Light

What can warm the heart

with a steady, living flame,

hotter than any word,

without ever burning the soul?

What can capture the pulse

of a symphony’s dance,

each trembling note,

each silence echoing the unsaid?

What can awaken courage,

human suffering carved in stone,

the weight of sacrifice

on shoulders that dare to stand?

What can weave the carpet of life,

roots of generations, culture, and experience,

binding human stories

into a shared, living fabric?

What can guard the memory

of lives long past,

where laughter, tears, and longing

shine like sunlight on old walls?

What can express the deepest feelings

for feeble words,

and reveal the meeting of truth and emotion

within the raw clay of being?

What can reflect the beauty

and ceaseless flow of nature,

a living world in motion,

mirroring our fleeting passage?

What can give voice

to our identity and heritage,

to our silent stories,

to our essence of being and unbeing?

Perhaps it is poetry.

A vessel for fire, for voice, for courage, for memory --

a mirror for our hearts,

a song of all that we are.

در ستایش نورِ جان

آنچه می‌تواند قلب را
،با شعله‌ای پیوسته گرما بخشد
،گرم‌تر از واژه
بی‌آنکه روح را بسوزاند

آنچه می‌تواند ضربانِ
،رقصِ سمفونی را به تصویر کشد
،هر نتِ لرزان
هر سکوت، بازتابِ ناگفته‌ها

،آنچه می‌تواند شجاعت را برانگیزد
،رنجِ انسانی حک‌شده بر سنگ
وزنِ فداکاری بر شانه‌هایی
که یارای ایستادن دارند

،آنچه می‌تواند فرشِ زندگی بافد
،ریشه‌هایی از نسل‌ها، فرهنگ و تجربه
و داستانِ انسان را
به تار و پودی مشترک پیوند دهد

آنچه می‌تواند مهیمنِ
،زندگیِ گذشته باشد
آنجا که خنده، اشک و دلتنگی
بر دیوارِ کهنه می‌تابد

آنچه می‌تواند احساس را
،برای واژه‌های بی‌رمق بیان کند
و تلاقیِ حس و حقیقت را
درونِ خشتِ خامِ هستی آشکار سازد

آنچه می‌تواند بازتابِ زیبایی
،و تغییرِ ناگسیختهٔ طبیعت باشد
،جهانی زنده در حرکت
و گذرِ کوتاهِ ما را منعکس کند

آنچه می‌تواند به هویت
،و میراثِ ما ندا بخشد
،و داستان‌های خاموشِ ما را
و هستی و نیستی و چیستیِ ما را
به گوش رساند

شاید آن شعر باشد؛
،ظرفی برای آتش
،برای بانگ
،برای رشادت
برای یاد؛
،آینه‌ای برای قلبِ ما
.آوایی از آنچه هستیم