விண்மீனைக் கண்டும் வியக்கவில்லை,
வெண்பனியில் நின்றும் குளிரவில்லை,
வேம்புக்கு தேன் மருந்தானதே,
என் கண்ணீருக்கு என் புன்னகை வேலி போட்டதே,
நீரும் நெருப்பும் சேர்ந்திடுமோ,
இரவும் பகலும் ஒன்றாகுமோ ,
விடைகளைத் தேடி அலைகிறேன்..
வினாக்கள் என்னவென்று அறியாமலே.....!!!
-
Author:
Menaga (Pseudonym) (
Offline) - Published: December 29th, 2022 08:02
- Comment from author about the poem: Sometimes we all confused wheather we should pursue our dreams or give it up .. and I think the mind which makes decision for you should be able to see the pain of regression if it chose the wrong decision...
- Category: Reflection
- Views: 6
- Users favorite of this poem: Menaga
Offline)
Comments1
O God- Tamil words are here seen,
What a lovely joy and true bliss,
My Mother Tongue is allowed here,
Accidentally I came across this truth,
Even the Sky isn't equal to my mirth,
Lovely to have a sudden discovery,
THE POEM INDEED IS EXCELLENT,
IT MAKES ME MUSE DEEPLY,
ALL THE BEST MY DEAR POET!
SPELLING ERRORS-
விண்மீனை/ வெண்பனி
Thank you so much for your kind reply ❤️
To be able to comment and rate this poem, you must be registered. Register here or if you are already registered, login here.